Rouwverwerking is een moeilijk, persoonlijk proces dat je helaas moet doormaken na het verlies van een dierbare. Het is een ervaring die iedereen verschillend en persoonlijk doormaakt.
Rouwen is een levenslange reis op een weg van emoties, een reis die jij alleen kan maken, maar waar je wel steun, liefde en aandacht van de ander nodig hebt.
Soms voelt het of je helemaal alleen op die donkere weg loopt, verdwaald in je trieste gedachten en gevoelens, maar waar er ook zo af en toe een lichtpuntje kan zijn.
Rouwverwerking is zwaar werk je moet manieren vinden om dit te accepteren en leren om er mee om te gaan. Leren om dit verdriet een plekje te geven en accepteren dat je verder moet. Je wordt dagelijks overspoelt met zoveel gevoelens zoals verdriet, woede, schuld, verwarring en soms zelfs opluchting. Deze gevoelens gaan en komen in golven en soms lijkt het alsof er geen einde aan komt.
Er is geen "juiste" manier om te rouwen, wel kun je hulp krijgen wanneer je daar behoefte aan hebt en het is belangrijk voor jezelf maar ook voor de mensen naast je om te erkennen en te respecteren dat iedereen zijn eigen unieke pad door het rouwproces bewandelt.
Wat ook een belangrijk onderdeel van rouwverwerking is, is het vinden van troost in herinneringen aan de overledene. Deze herinneringen kunnen soms pijnlijk zijn, maar het kan ook als troostend worden ervaren omdat deze herinneringen je helpen om de band met je dierbare zichtbaar te houden.
Een manier om een herinnering aan je geliefde te houden kan door het delen van verhalen of anekdotes, of nog eens de foto's, video's te bekijken, maar je kunt ook een speciale herdenkingsdag organiseren. Dit kan bijvoorbeeld de datum van overlijden zijn of een geboortedatum waar je op deze speciale dag nog eens stil staat bij wat of wie deze persoon voor je was. Voor mij is het werken met bloemen een heerlijk moment om even stil te staan bij gemis, maar ook gewoon even rust in je hoofd te creëren. Je kunt een bloemstuk maken voor op het graf of bij de urn, maar soms is één bloemetje uit je tuin al genoeg om in een vaasje naast een foto te plaatsen. Rouwverwerking is een persoonlijke reis, maar het is ook een reis die je niet alleen hoeft te doen. Ik vind troost in de steun van familie, in de wetenschap dat ik niet alleen ben in mijn verdriet. Samen kunnen we nog veel verhalen delen , lachen we om herinneringen en praten we over het gemis.
Jouw persoonlijke reis is anders dan die van een ander, volg je eigen pad hierin en bovenal vergeet niet dat deze weg heel veel energie van je vraagt. Het is daarom van groot belang om ook aan jezelf te denken, dat kan heel eenvoudig door goed te eten en gezond te leven en af en toe jezelf ook iets lekkers of moois te gunnen. Het mag!